قصه های عمودی

کاریکلماتور گونه‌ای از نثر کوتاه و طنزآمیز معاصر است که با نگرشی متفاوت به دنیا و پدیده‌های پیرامون به قصد برجسته‌سازی توجه می‌کند. کاریکلماتور از ترکیب دو کلمة «کاریکاتور» و «کلمات» به وجود آمده است. به عبارتی، کاریکلماتور کاریکاتوری است که با ابزار کلمات بیان می‌شود. کاریکلماتور نامی است که احمد شاملو (1379-1304) به نوشته‌های پرویز شاپور (1378-1302)، کاریکاتوریست و طنزپرداز معاصر، اطلاق کرد و با همین عنوان برای نخستین بار در 21 خرداد 1346 در مجلة خوشه به چاپ رساند. از مهم‌ترین ویژگی‌های کاریکلماتور می‌توان به کوتاهی، تصویرپردازی، کشف، استفاده از بازی‌های زبانی و هنجارگریزی اشاره کرد. عناصر زیبایی سخن، ایماژ، بلاغت، فصاحت، ایجاز، معانی بیان، آرایه‌های ادبی و هزاران پیشینة ادبی پشت سر کاریکلماتور است.

مجموعة پیش رو گزیده‌ای از کاریکلماتورهایی است که نویسنده طی سال‌ها از قلم به پهنة کاغذ روانه کرده ‌است. محتوای اغلب کاریکلماتورهای این کتاب طنز است؛ گاه سخنی شیرین و گاه تلخ و گزنده و تأمل‌برانگیز. تلاش نویسنده بر آن بوده است که مضامینی نو برگزیند و از تکرار و کلیشه‌ها بپرهیزد. آنچه در این مجموعه بیش از پیش به چشم می‌خورد، کشف، تفکر، تصویرسازی ذهنی، لذت ادبی، بیان دردها، تلخی‌ها است.